Przez tjk |
Average: 5 (5 votes)


  VI. ZAWĘŻENIE REPERTUARU ZACHOWAŃ ZWIĄZANYCH Z PICIEM ALKOHOLU DO 1 -2 WZORCÓW.
O zawężeniu repertuaru możemy powiedzieć wtedy, gdy dana osoba pije w sposób charakterystyczny dla siebie, np. rozpoczyna picie z konkretnym zawsze określonym zamiarem, ma charakterystyczny dla siebie sposób picia. Jest ot np. picie w konkretnych, podobnych do siebie sytuacjach (picie weekendowe), picie z osobami o dużo niższym statusie społecznym (osoba mająca dobrą pozycję społeczną - gdy zaczyna pić nie jest dla niej ważne z kim pije - pije np. na melinie).

  VII. POSTĘPUJĄCE ZANIEDBYWANIE ALTERNATYWNYCH DO PICIA PRZYJEMNOŚCI, ZACHOWAŃ I ZAINTERESOWAŃ.
Obecność alkoholu w życiu codziennym staje się czymś bardzo ważnym, dużo uwagi i zabiegów jest skoncentrowanych wokół okazji do picia i dostępności alkoholu. Poczynając od picia towarzyskiego, w którym ważne są rozmowy, ludzie, spotkania a alkohol nie jest najważniejszy - istnieje możliwość zrezygnowania z alkoholu na rzecz innych zajęć. Jednak przy wchodzeniu w uzależnienie i dostrzeżeniu, że alkohol daje pewne "korzyści" ,alkohol staje się coraz bardziej ważny w życiu. Wtedy to rodzina schodzi na drugi plan, również zainteresowania, hobby i inne życiowe cele. Pragnienia przestają się liczyć i są coraz mniej ważne. Dużo energii i miejsca zabierają myśli o alkoholu, możliwości wypicia, poszukiwania okazji i sposobności do picia. Planowanie ile kto zdoła wypić i dbałość, by alkoholu nie zabrakło. Alkohol staje się jedynym celem w życiu pomimo ponoszonych konsekwencji (często niedostrzeganych). Na nic zdają się obietnice, że alkoholik nie będzie pił, gdyż dane słowo notorycznie łamie.

   VIII. PICIE ALKOHOLU POMIMO OCZYWISTEJ WIEDZY O JEGO SZCZEGÓLNEJ SZKODLIWOŚCI DLA ZDROWIA PIJĄCEGO.
O wystąpieniu tego kryterium możemy mówić wtedy, gdy dana osoba wie, iż alkohol pogarsza jej stan zdrowia, a pomimo ponoszonych konsekwencji nadal spożywa alkohol. Nie chodzi tu o ogólną orientację, co do szkodliwości alkoholu jaką możemy usłyszeć w środkach masowego przekazu, a raczej konkretną informację uzyskaną np. od lekarza iż to, że dana osoba ma dane schorzenie jest konsekwencją nadużywania alkoholu. Inne zaburzenia takie jak: - "palimpsesty alkoholowe" - powtarzające się epizody "urwanych filmów", "przerw w życiorysie", luki w pamięci - tzn. okresy alkoholowych zaburzeń pamięci związanych z piciem - próby zapanowania nad piciem (np. ograniczanie sobie pory picia, rodzaju trunku, dobrowolne podejmowanie okresowej abstynencji w celu picia bez obaw w przyszłości) - ciągi picia - nawroty picia po okresach abstynencji - zaprzeczanie uzależnieniu (dana osoba nie uważa się za alkoholika) - nasilony lęk, ataki paniki bez powodu - psychozy alkoholowe - próby samobójcze / samouszkodzenia mogą potwierdzać uzależnienie w zależności od modelu picia.

  Inne powikłania somatyczne w przebiegu alkoholizmu
  - zanik mózgu
  - kardiomiopatia
  - nadciśnienie
  - zanik mięśni szkieletowych
  - impotencja
  - niedokrwistość
  - płodowy zespół alkoholowy (mikrocefalia, upośledzenie rozwoju psychicznego i fizycznego, deformacja twarzy); może wystąpić nawet po umiarkowanych ilościach spożywanego alkoholu.

  Leczenie uzależnienia

  Pierwszym warunkiem jest konfrontacja postawy zaprzeczania. Alkoholik musi w pełni uświadomić sobie i zaakceptować swoją sytuację, żeby móc ją zmienić. Warunkiem powodzenia jest całkowita abstynencja. Rodzina pacjenta powinna być zaangażowana w leczenie motywując go do leczenia i nie akceptując jego dotychczasowego stylu życia. Istotnym ogniwem w procesie leczenia są kluby anonimowych alkoholików. Spotkania osób, które mają podobne problemy służą utrzymaniu abstynencji. Korzystne może być, oprócz terapii grupowej, zastosowanie terapii behawioralnej lub ekspresywnej.

  Ważną uzupełniającą rolę odgrywa leczenie farmakologiczne. W tym przypadku należy skontaktować się ze specjalistą. NIE WOLNO PODEJMOWAĆ SIĘ LECZENIA SAMEMU !

  Przestrzegam przez diagnozowaniem się samemu, doradzam natomiast wizytę u specjalisty terapii uzależnień, który wysłucha indywidualnej historii picia nie tylko pod kątem faktów, ale również w jaki sposób osoba o nich mówi i się do nich odnosi.

Zebrał i zredagował tjk

Źródła: WHO, http://www.psychiatria.pl/artykul/uzaleznienie-od-alkoholu/626/6.html (autor opracowania: dr n. med. Marek Krzystanek, psychiatra), http://morawica.com.pl/alkohol/objawyuzaleznienia.html (Świętokrzyskie Centrum Psychiatrii w Morawicy), http://pl.wikipedia.org/wiki/Alkoholizm