Gatunek roślin z rodzaju cytrus, rodziny rutowatych (Rutacea Juss). Pochodzi z południowo-wschodnich Chin, lecz wsółcześnie nie występuje tam ani w stanie dzikim, ani nie jest tam hodowana. Prawdopodobnie powstała w wyniku skrzyżowania limy (Citrus aurantifolia syn. C. latifolia), z cytronem (Citrus medica).
Drzewo dorastające zazwyczaj do 5m (niekiedy do 10m), u większości odmian z kolczastymi gałęziami. Liście jasnozielone, jajowatolancetowate, lśniące, na brzegach piłkowane, do 15cm długości. Kwiaty białe, o średnicy do 30cm, wydzielające silny zapach, osadzone pojedynczo lub parami w kątach liści, a na końcach gałązek. Niekiedy zebrane w małe grona. Kwitnie prawie nieprzerwanie. Znamię dojrzewa już w pączku, a pylnik dopiero po otworzeniu kwiatu(protogynia).
Drzewo owocuje jajowatymi, o wydłużonych końcówkach, jagodami, zwanymi cytrynami, które gdy dojrzeją są nadal zielone. Barwę żółtą uzyskują jedynie owoce sprzedawane, które są poddawane działaniu etylenu. Pomimo, że wyglądają atrakcyjniej, owoce żółte często zawierają mniej kwasu askorbinowego i kwasu cytrynowego (5-7% masy owocu).
Z Azji poł.-wsch. sprowadzono cytryny do Mezopotamii prawdopodobnie około V w n.e. skąd Arabowie w X w przenieśli uprawy do Palestyny. Tu została poznana przez Krzyżowców i przez nich sprowadzona do Italii. Obecnie największe uprawy znajdują się w USA, Włoszech, Meksyku, Grecji i Hiszpanii.
Cytryna, chociaż zasadotwórcza, jest synonimem kwaśności - smak bierze się z dużej zawartości kwasu cytrynowego i witaminy C. Zawiera do 80mg tej witaminy w 100g owocu (dla porównania natka pietruszki 130mg), jest ona jednak dobrze przyswajalna ze względu na zawartość witaminy P, czyli rutyny. Oprócz tego zawiera dużo witaminy A i B, B1, oraz liczne olejki eteryczne. Ma dzięki temu znaczenie odżywcze i spore walory smakowe.
Wykorzystywana w kuchni, w przetwórstwie i przemyśle kosmetycznym. Jej sok stosuje się do sosów, sałatek warzywnych i owocowych, marynat, musów, sorbentów, napojów, koktajli i herbat. Zastępuje również ocet. Startą skórkę używa się do farszów, ciast i deserów.
W roku 1795 we flocie angielskiej wprowadzono dla każdego marynarza obowiązkową, 30g, dawkę dzienną soku z cytryny, co rozwiązało problem szkorbutu w czasie długich rejsów.
Marynata z rozmarynem, czosnkiem i cytryną
Przygotowanie: 10 minut
Składniki:
Wszystko razem wymieszać i wetrzeć w mięso, zostawić je w marynacie do czasu pieczenia.
- 30 odsłon